"Grieguerías": Griego, Lengua Universal / Grec, Langue Universelle
Omnipresencia del griego en las lenguas occidentales / Omniprésence du grec dans les langues occidentales
Inmaculada Arriero Doblado
Profesora de Griego Clásico / Professeur de Grec Ancien
Ξενοφών Ζολώτας (1904-2004)
Xenophon Zolotas (1904-2004). Prime Minister of Greece (age 85) at head of a non-party administration. 1989
Discours prononcé en français, dans lequel chaque mot (hormis les mots-outils) est volontairement d'origine grecque.
Famous for demonstrating the contribution of Greek language to the English vocabulary by making English speeches, as he said, "using with the exception of articles and prepositions only Greek words", to foreign audiences
En estos días en que la supervivencia de las Humanidades es cuestión de resistencia y fe, encontramos aliados en la historia de las palabras que usamos en las lenguas que hablamos y escribimos. Xenophon Zolotas (Ξενοφών Ζολώτας) fue primer ministro griego en 1989 y fue adalid del griego clásico como lengua universal. No traduciendo a Jenofonte u Homero sino usando nuestras lenguas maternas hablamos y escribimos griego sin saberlo.
Como bien hemos dicho en otro lugar (Defensa de la Utilidad del Bachillerato de Humanidades. ¿Por qué las Humanidades (Letras) triunfan en el s. XXI?) el registro culto -literario y científico- de todos los idiomas del mundo está compuesto por helenismos y latinismos. Aquí mostraremos alguno de los discursos de este gran defensor del griego como lengua universal.
Στην φωτογραφία του 1962, ο Ζολώτας (αριστερά) εκπροσωπεί την Ελλάδα σε συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσιγκτον με τον Λ. Ευταξία
En primer lugar el discurso en francés que se muestra en la primera imagen:
"Le Dédale Synchrome Du Cosmos Politique:
Kyrié, sans apostropher ma rhétorique dans l'emphase et la pléthore, j'analyserai elliptiquement, sans nul gallicisme, le dédale synchrone du cosmos politique caractérisé par des syndromes de crise paralysant l'organisation systématique de notre économie. Nous sommes périodiquement sceptiques et neurasthéniques devant ces paroxysmes périphrastiques, cette boulimie des démagogues, ces hyperboles, ces paradoxes hypocrites et cyniquesqui symbolisent une démocratie anachronique et chaotique. Les phénomenes fantastiques qu'on nous prophétise pour l'époque astronomique détrôneront les programmes rachitiques, hybrides et sporadiques de notre cycle atomique. Seule une panacée authentique et draconienne métamorphosera cette agonie prodrome de l'apocalypse et une genèse homologue du Phénix. Les économistes technocrates seront les stratèges d'un théâtre polémique et dynamique et non les prosélytes du marasme. Autochtones helléniques, dans una apologie cathartique, psalmodions les théorèmes de la démocratie thésaurisante et héroïque, soyons allergiques aux parasites allogènes dont les sophismes trop hyalins n'ont qu'une pseudodialectique.En épilogue à ces agapes, mon amphore à l'apogée, je prophétise toute euphorie et apothéose á Monsieur Giscard d'Estaing, prototype enthousiasmant de la néo-orthodoxie économique et symbole de la palingénésie de son ethnie gallique"
(Traducido al español:
Kirie, sin apostrofar mi retórica en el énfasis y la plétora, analizaré elípticamente, sin galicismo alguno, el síncrono dédalo del cosmos político caracterizado por los síndromes de crisis que paralizan la organización sistemática de nuestra economía. Periódicamente, estamos escépticos y neurasténicos ante los paroxismos parafrásticos, esta bulimia de los demagogos, esta hipérbola, estas paradojas hipócritas y cínicas que simbolizan una democracia anacrónica y caótica. Los fenómenos fantásticos que nos profetizan para la época astronómica destronarán los programas raquíticos, híbridos y esporádicos de nuestro ciclo anatómico. Tan solo una panacea autentica y draconiana metamorfoseará esta agonía, pródroma del apocalipsis y un génesis homólogo al del Fénix. Los economistas tecnocratas serán los estrategas de un teatro polémico y dinámico, y no los prosélitos del marasmo. Helenos autóctonos, en una apología catártica, salmodiemos los teoremas de la democracia tesaurizante y heroica, seamos alérgicos a los parásitos halógenos cuyos sofismas, demasiado hialinos no tienen sino una pseudodialectica. Como epílogo a estos ágapes, con mi ánfora al apogeo, profetizo toda euforia y apoteosis, al Sr. Giscard d'Estaing, entusiasmante prototipo de la neo-ortodoxia económica y símbolo de la palingenesia de su etnia gálica)
(Traduit au portugais:
Kirie, sem apostrofar a minha retórica num ênfase e numa plétora, analisarei elipticamente, sem nenhum galicismo, o síncrono dédalo do cosmos político caracterizado pelos síndromes de crises que paralisam a organização sistemática de nossa economia. Periodicamente, estamos escépticos e neurastênicos perante os paroxismos parafraseados, essa bulimia dos demagogos, essa hipérbole, esses paradoxos hipócritas e cínicos que simbolizam uma democracia anacrônica e caótica. Os fenômenos fantásticos que nos profetizam para uma época astronômica, destronarão os programas raquiticos, híbridos e esporádicos do nosso ciclo anatômico. Somente uma panacéia autêntica e draconiana metamorfoseara essa agonia, prodroma do apocalipse e dum gênese homologo ao do Fenix. Os economistas tecnocratas serão o estrategas dum teatro polêmico e dinâmico, e não os prosélitos do marasmo. Helênicos autóctonos, numa apologia catarsica, salmodiamos os teoremas da democracia tesourizante e heróica, sejamos alérgicos aos parasitas alogenos cujos sofismas, hialinos demais, não tem se não uma pseudo- dialética. Como epílogo a esses ágapes, com a minha ânfora no seu apogeu, profetizo toda euforia e apoteose, ao Sr Giscard d'Estaing, entusiasmante prototipo da neo-ortodoxia econômica e símbolo da palingenesia de sua etnia gálica)
Ξενοφών Ζολώτας
En este discurso en inglés de 1959 ante el International Bank for Reconstruction and Development, semejante al anterior, encontramos todos los términos en griego a excepción de algún pronombre, verbo, artículo o preposición:
"Kyrie, it is Zeus' anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and policies that we should agonize the Scylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic, but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies have to be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopsonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didymus organizations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them. I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers."
(Translation into greek:
Κύριοι, είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας. Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής, στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς. Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους. Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική. Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, που τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι χάλκινα. Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές. Γι' αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές. Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία. Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.]
Στο παρελθόν, ο Ξ. Ζολώτας είχε εκφωνίσει και έναν ελληνο-γαλλικό λόγο. Ευκαιρία να μάθουμε και λίγα γαλικούλια!)
Defendamos la continuidad del griego y el latín como herramientas sin las cuales sería imposible conocer nuestras lenguas
No hay comentarios:
Publicar un comentario